- ابوالفرج ابن دهان (اِ نُ دَهَْ ها)
ابوالفرج عبدالله بن اسعد بن علی موصلی. فقیه و ادیب، و او بیشتر بشعر گرائیده و بدان سمت مشهورتر است. بعلت فقر از موصل شد و سپس بحمص رفت و در مدرسه آنجا بتدریس پرداخت. قصیدۀ کافیّۀ او در مدح صالح بن زریک وزیر بغایت مطبوع و معروف است. او سلطان صلاح الدین را نیز مدح گفته و عطا یافته است و در حدود شصت سالگی در 581 یا 582 ه. ق. در حمص درگذشته است